Een andere code

17 mei 2006. Persbericht van het Informatiebureau van het Opus Dei in Rome bij de première van De Da Vinci Code.

Vandaag gaat de film De Da Vinci Code in première. In de film zijn scènes uit het boek te zien die onjuist, onrechtvaardig en beledigend zijn voor christenen. Door de kracht van het beeld wordt het schadelijke effect nog eens versterkt. De film bevat ook geen disclaimer die duidelijk maakt dat het verhaal fictief is en dat elke overeenkomst met de werkelijkheid op toeval berust.

De afgelopen maanden hebben katholieken, andere christenen, joden, moslims en mensen van goede wil om respect gevraagd. Deze mensen vroegen niet om een voorkeursbehandeling en wilden de vrijheid van meningsuiting niet ter discussie stellen. Hun vraag om respect deed een beroep op de maatschappelijke verantwoordelijkheid van Sony. Helaas is hun verzoek niet gehonoreerd.

De gedragscode van de Sony Group, die op 28 mei 2003 door haar directie is goedgekeurd, brengt deze verantwoordelijkheid tot uitdrukking. Enkele passages uit deze code:

- “Aangezien sociaal gedrag in de ene cultuur of regio wel wordt geaccepteerd, maar niet in een andere, dient het personeel van Sony in de vervulling van zijn plichten respect te tonen voor deze culturele en regionale verschillen” (Hoofdstuk 1.3).

- “Niemand mag raciale of godsdienstige beledigingen uiten, noch in scherts, noch in andere commentaren of gedragingen op de werkvloer, als deze een gespannen atmosfeer oproepen” (Hoofdstuk 2.4).

- Wat publiciteit betreft (Hoofdstuk 3.4), belooft Sony geen onjuiste publiciteit te maken die belastert of valselijk voorlicht.

Het management van Sony heeft dit ethisch manifest herhaaldelijk bevestigd. Recentelijk heeft een topmanager in een publicatie van de onderneming erkend dat de “bedrijfs­voering directe of indirecte gevolgen heeft in de samenlevingen waarin Sony opereert.” Een ander stelt dat “ethiek en integriteit deel moeten uitmaken van het DNA” van de onderneming. En een derde voegt daar aan toe dat “het een onderneming niet voor de wind kan gaan als zij het milieu en de maatschappij waarin zij leeft niet respecteert.”

De afgelopen maanden is aan Sony alleen maar gevraagd de genoemde uitspraken in praktijk te brengen. Helaas stemmen de daden van de onderneming niet overeen met haar woorden. De film is een belediging voor het geloof van miljoenen christenen. Het economisch doel heiligt niet alle middelen. Het is in dit geval de belediger die respect verliest, niet de slachtoffers.

Wij willen hier geen oordeel vellen. De vraag die overblijft, is of de film de gedragscode van Sony Group respecteert, of dat we ook hier met een “Fictie Code” te maken hebben waar elke overeenkomst met de werkelijkheid op toeval berust.

De gebeurtenissen van de afgelopen maanden hebben vele gelovigen aangezet om zich in hun christelijke geloof te verdiepen, om het evangelie en de geschiedenis van de Kerk beter te leren kennen. Zoals twintig eeuwen geleden, blijft Jezus Christus voor enkelen een “steen des aanstoots en een dwaasheid”. Het zijn er echter velen meer die door de genade, niet door eigen verdiensten, geloven dat Jezus Christus werkelijk de Zoon van God is en de Verlosser van de mens, die in de wereld is gekomen om ons de liefde te brengen.

De herinnering aan dit betreurenswaardig moment zal op den duur overgaan. Wij hopen dat de lessen over wederzijds respect en begrip blijvend zijn.

Manuel Sánchez Hurtado, Informatiebureau van het Opus Dei in Rome

Manuel Sánchez Hurtado, Informatiebureau van het Opus Dei in Rome